De eerste dag van SXSW EDU is nog niet voorbij, maar ik wilde toch alvast even een korte update delen. Want het gaat hard hier: er zijn tientallen sessies tegelijkertijd en kiezen naar welke sessie ik ga blijft tot op het laatste moment lastig. Maar, so far so good!
De opening van SXSW EDU wordt traditiegetrouw ingeleid door Ron Reed, Executive Producer van het festival. SXSW EDU bestaat nog helemaal niet zo lang: in maart 2011 werd het voor het eerst georganiseerd. En het is sindsdien hard gegroeid: van 800 bezoekers in het eerste jaar, tot ruim 8.000 in 2019. En ook het aantal workshops en sessies groeit net zo hard mee.
Maar voordat dit sessie-geweld losbarstte was er eerst de keynote van David Brooks. Die kende ik eerlijk gezegd helemaal niet, maar hij is een behoorlijke bekende VS’er! Brooks is al jaren columnist over onderwijs voor de New York Times en heeft meerdere best sellingboeken geschreven. Maar vandaag vertelde hij vooral over een project waar hij leiding aan geeft: ‘Weave: the Social Fabric Project‘. En zonder hier zijn hele keynote te herhalen deed Brooks een aantal rake uitspraken.
"We need to teach kindness!"
Het gaat niet zo goed met Amerika … er is een steeds grotere verdeeldheid voelbaar. De kloof tussen rijk en arm wordt groter en het aantal zelfmoorden onder jongeren is sterk gestegen de afgelopen jaren. Zorgwekkende ontwikkelingen waar we oplossingen voor moeten vinden. En natuurlijk is Amerika een bijzonder land, maar ik denk dat veel van de problemen die hier spelen ook bij ons voor komen. Kleiner misschien, maar veel dingen zijn best herkenbaar. Volgens Brooks kan het onderwijs een belangrijke rol spelen bij het oplossen van dit soort ingewikkelde problemen. Maar dan moet er wel een en ander veranderen.
Brooks pleit voor een onderwijssysteem waarbij het leren om relaties aan te gaan met anderen en een gemeenschap te bouwen een belangrijke plek heeft. “Het onderwijssysteem waarin we alle leerlingen hetzelfde boek willen laten lezen heeft een tijd lang goed gewerkt en ons veel welvaart gebracht, maar het is tijd voor de volgende stap.” Een curriculum voor community building is er nodig volgens hem. De kern van het verhaal van Brooks is dat we elkaar nodig hebben om een samenleving te gaan ontwikkelen waarin we verder kunnen.
Na een sterke introductie van Brooks kwam er een aantal gasten op het podium die hun eigen ervaringen deelden met dit onderwerp. Lisa Fitzpatick is een vrouw die in de jaren ’90 tieners hielp die problemen hadden met bende-gerelateerd geweld, waar ze zelf ook ‘collatoral damage’ van is geworden. En de jonge Darius Baxter die zijn eigen organisatie ‘Good Projects’ heeft opgericht. Centraal bij hun verhalen staat het belang van gemeenschapszin, relaties en het nemen van verantwoordelijkheid om de wereld een beetje beter te maken. Dit raakt het thema design thinking en human centered design. En als je dit vertaalt naar didactiek kun je hier volop mee aan de slag in het onderwijs.
Een mooie start van de conferentie en een inspirerend verhaal waar ik graag bij Mondriaan mee aan de slag wil gaan!
1 Comment
Klopt! In Nederland speelt inderdaad hetzelfde en het is door SIRE dan ook opgepakt met de nieuwste campagne #DOESLIEF. Een fijn opstapje voor het onderwijs om er verder mee aan de slag te gaan.
Keep them blogs coming!!
Comments are closed for this article!