Column René Soullié: Laat je niet hack maken!

Afgelopen week was het de Landelijke Week van de Veiligheid. Als school voor Orde & Veiligheid hebben wij met de student hier ruim tijd aan besteed. Voor meerdere (on)veiligheidsproblemen hebben wij als school geprobeerd een oplossing te vinden. Om het overzichtelijk te houden waren het allemaal “analoge” problemen.

Continue reading

Hic sunt dracones!

Tijdens lessen stuur ik mijn studenten met regelmaat het internet op om een en ander op te zoeken. Een gewoonte waar ik af en toe toch even bij stil wil staan. Want waar stuur ik ze eigenlijk heen …?

Als samenleving hebben wij met elkaar gekozen om onze vrijheid enigszins te beperken in ruil voor bescherming door bijvoorbeeld een politieapparaat. Zij hebben het geweldsmonopolie, terwijl wij als burger van dit land bij gebruik van geweld vervolgt kunnen worden. Een duidelijk verhaal voor iedereen.

Op het internet is dit echter een schemergebied,  er lijken opeens andere regels te gelden. Je kunt elkaar bijvoorbeeld voor rotte vis uitmaken en niemand die hier iets mee doet. De autoriteiten zijn vaak ver te zoeken, laat staan dat je kunt verwachten dat er een internetpolitie is. Is dit raar? Nou vanaf het begin is het internet ook altijd wel een vrije bende geweest. De feitelijk eerste online community: The WELL (The Whole Earth eLectronic Link) in 1985 was onder andere ontwikkeld door Steward Brand. Hij was voor geestverruiming: LSD, vrije seks en computertechnologie. Drie zaken die ook nu op internet ook het meest opgezocht worden. Brand had als huisband op zijn LSD-party’s de band de Greatful Dead, de band die op zijn beurt John Perry Barlow als tekstschrijver had.

Barlow is tot aan zijn dood in 2017 dé goeroe van het “vrije internet” geweest. Hij was ook de auteur van de Declaration of Independence of Cyberspace. Hierin riep hij overheden op zich niet te bemoeien met internet.

“Namens de toekomst vraag ik jullie om ons met rust te laten. Jullie zijn niet welkom bij ons. Jullie hebben geen macht waar wij verzamelen”, schreef hij. Inmiddels een beetje achterhaald.

Veel westerse landen lijken inderdaad een beperkte rol op het web te hebben. Maar er zijn echter ook landen waar men een flinke vinger in de pap heeft als het gaat om internet.

Ook al kunnen regeringen internet zeker niet negeren, hun kerntaak, het beschermen van burgers, mag niet in het gedrang komen. Tegelijkertijd kan een regering niet de macht op internet grijpen. Daarvoor is internet te complex en te internationaal geworden. Overal zijn achterdeurtjes en is bijvoorbeeld het Dark Web benaderbaar, als je er maar even wat moeite voor doet.

Verkeerspolitie op de gehele digitale snelweg en de achteraf landweggetjes is dus niet haalbaar, maar samen werken aan veilig internet moet inmiddels aardig kunnen lukken.

De jungle waar onze studenten vaak kunnen verdwalen als ze niet de juiste route volgen, blijft een vrijstaat van draken en andere monsters. Vooral omdat er zoveel niet zichtbaar en dus onbekend is voor de overgrote bevolking van internet.

Laten wij onze studenten samen ondersteunen om niet van de wereldkaart te vallen en ze de geneugten en mogelijkheden van internet te leren ontdekken. De wereld (met oneindig veel kennis) ligt aan hun voeten.

Hic Sunt Dracones: Latijn: Hier zijn draken / gevaarlijk of onontdekt terrein. Afkomstig uit de cartografie en het is synoniem geworden voor kaartenmakers die hun verbeelding lieten spreken bij gebrek aan kennis over verre oorden.
Bij het programmeren van computers wordt de tekst soms gebruikt om bijzonder complexe delen van de code te markeren, opdat anderen er slechts met behoedzaamheid mee aan de gang gaan.

Column René Soullié: Uit China

Wekelijks kom ik wel weer een bericht tegen over dreiging vanuit China. Dit is momenteel het monster dat dreigend naar onze informatie lonkt en spioneert.  

Natuurlijk moeten wij alert zijn, deze natie is op ICT-gebied inmiddels verder dan wij. De manier waarop de chinezen de technologie soms inzetten, strookt niet altijd met hoe wij over zaken in Europa denken. Wij willen niet altijd op straat gevolgd worden door slimme systemen en camera’s. Laat staan dat het door rood lopen bij een zebrapad gevolgen zou kunnen hebben op je hypotheekaanvraag van volgende week. 

Face++ is de naam van een populair softwarepakket in China om mensen te volgen, van het treinstation in Beijing tot de kantoren van Alibaba. Alibaba, een soort Chinese Amazon en e-bay tegelijk, heeft pas zelf een systeem ontwikkeld dat binnenkort in de metro van Sjanghai uitgerold wordt om passagiers te herkennen aan hun gezicht en stem.

Een zonnebril met gezichtsherkingssoftware

Het heeft ook zeker zijn voordelen. De spoorwegpolitie in de provincie Henan gebruikt al speciale zonnebrillen met gezichtsherkenning. Die kunnen passagiers identificeren binnen 100 milliseconden. Sinds ze begin dit jaar zijn geïntroduceerd zijn al verschillende criminelen opgepakt. Maar anoniem door de stad lopen is er niet meer bij. Big Brother (of moet ik zeggen de Grote Roerganger?) is watching you. 

Hoe ver kan en mag men gaan? 

Kritisch mogen we dus wel zijn, maar laten we aan de andere kant niet vergeten dat de systemen waar wij op vertrouwen en draaien in Europa bijna volledig Amerikaans zijn. Ook daar is wel een aardige noot over te kraken denk ik zo. De enige lidstaat binnen Europa die op zijn eigen systemen vertrouwd is Estland. Dit landje tegen Rusland aan is technologisch veel verder dan de rest van Europa als het gaat om bijvoorbeeld digitaal je overheidszaken regelen. 

Doktersrecepten op je identiteitskaart, geen rijbewijs meer mee, ook die staat op je ID-kaart, stemmen op je telefoon voor het parlement terwijl je zelf in het buitenland bent; hier in Nederland klinkt het als toekomstmuziek, in Estland is het de realiteit.  Burgers hebben een recht op toegang tot internet, op scholen zit programmeren in het lespakket en de regering ondertekent wetten digitaal. Maar dat voelt wellicht toch anders dan de Chinese variant. Niet voor niets hebben de Esten een website, e-estonia, waarop ze niet alleen laten zien wat er al bereikt is, maar vooral ook wat er nog op de planning staat. Zeker de moeite waard om eens te bezoeken. 

Maar terugkomend bij China, de Verenigde Staten beschuldigen Huawei van spionage voor de Chinese staat, al is daarvoor geen openbaar bewijs. Dus zegt Nederland op zijn hoede te zijn. Huawei mag niet meer meebouwen aan het 5G-netwerk. 

Wel bijzonder als je weet dat KPN Huawei een ‘solution provider’ noemt, een partner die cruciale software levert en onderhoudt. Het betreft onder meer de systemen voor bestellingen, facturatie en beheer van klantgegevens. Huawei is momenteel ook betrokken bij verdere ontwikkeling van de IT-systemen van KPN. Nederlandse technici werken daarvoor direct samen met technici in China. Nederland is als braaf jongetje dus op zijn qui vive, maar aan de andere kant wanneer je trek hebt moet je wel gewoon kunnen bestellen! 

Mocht je vragen hebben, loop gerust eens bij mij binnen bij de School voor Orde en Veiligheid op de Helenastraat (kamer 201).